Jakie badania zleca ortopeda dziecięcy?
Ortopeda dziecięcy to specjalista zajmujący się dziećmi i młodzieżą, którzy mają problemy z narządem ruchu, w tym z kośćmi, stawami, mięśniami czy ścięgnami. Wizyta u ortopedy dziecięcego może być zlecona przez pediatrę lub lekarza rodzinnego, ale także można umówić się na wizytę prywatnie. Sprawdź, jakie badania diagnostyczne wykorzystuje w swojej pracy.
Jak wygląda pierwsza wizyta u ortopedy dziecięcego?
Na pierwszej wizycie u ortopedy dziecięcego lekarz przeprowadza z rodzicami pacjenta wywiad, w którym pyta o dolegliwości, schorzenia, urazy, jakie dotychczas występowały u dziecka, a także o wady postawy lub inne problemy z narządem ruchu. Następnie przeprowadza badanie palpacyjne, w którym bada ruchomość stawów i mięśni. W niektórych przypadkach konieczne jest również wykonanie badań obrazowych, takich jak RTG, USG, tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny.
Schorzenia, jakie leczy ortopeda dziecięcy
Ortopeda dziecięcy zajmuje się diagnozowaniem i leczeniem wielu chorób i urazów układu ruchu. W zakresie ortopedii dziecięcej znajdują się między innymi:
- Wady postawy, takie jak skolioza czy kifoza,
- Dysplazja stawu biodrowego,
- Zwichnięcia i skręcenia,
- Złamania kości,
- Uszkodzenia więzadeł i ścięgien,
- Choroby zwyrodnieniowe stawów,
- Wrodzone wady narządu ruchu.
Metody leczenia stosowane przez ortopedę dziecięcego
Leczenie chorób i urazów układu ruchu u dzieci może polegać na stosowaniu różnych metod terapeutycznych, m.in.:
- Leczenie farmakologiczne,
- Leczenie ortopedyczne,
- Leczenie operacyjne.
Leczenie ortopedyczne polega na stosowaniu specjalistycznych aparatów, ortezy, szyn i pasków, które pomagają w poprawie funkcjonowania kończyn lub wad postawy. W niektórych przypadkach konieczna jest konsultacja z chirurgiem dziecięcym.
Czytaj również: Ortopeda dziecięcy do jakiego wieku?
Czy potrzebne jest skierowanie do ortopedy dziecięcego?
Niektóre poradnie ortopedyczne przyjmują pacjentów bez skierowania, ale w niektórych przypadkach konieczne jest skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu. W ramach Narodowego Funduszu Zdrowia można skorzystać z usług ortopedy dziecięcego w wyznaczonym przez przychodnię terminie.
Badania diagnostyczne w ramach wizyty u ortopedy dziecięcego
Po przeprowadzeniu wywiadu lekarz ortopeda przystępuje do badania pacjenta. Zazwyczaj badanie to obejmuje ocenę ruchomości stawów oraz badanie palpacyjne. Na podstawie tych badań ortopeda może stwierdzić, czy występują jakieś nieprawidłowości w funkcjonowaniu narządu ruchu.
W niektórych przypadkach lekarz ortopeda może zlecić dodatkowe badania diagnostyczne w celu potwierdzenia swoich podejrzeń. Wśród badań obrazowych, które mogą być wykorzystane w diagnostyce ortopedycznej, znajdują się:
- RTG kości i stawów
- USG narządu ruchu
- tomografia komputerowa
- rezonans magnetyczny
Badanie RTG kości i stawów jest najczęściej wykorzystywaną metodą w diagnostyce ortopedycznej. Pozwala na ocenę stanu kości oraz stawów, dzięki czemu można wykryć zmiany chorobowe takie jak złamania, dysplazje, zwichnięcia, skręcenia oraz inne nieprawidłowości. USG narządu ruchu umożliwia lekarzowi ocenę struktur miękkich, takich jak ścięgna, więzadła czy mięśnie. Metoda ta często jest wykorzystywana w diagnostyce wad postawy u dzieci. Tomografia komputerowa oraz rezonans magnetyczny pozwalają na uzyskanie bardziej szczegółowych obrazów badanych struktur i są stosowane w przypadkach, gdy potrzebne jest dokładniejsze określenie rodzaju zmian chorobowych.
Leczenie wad postawy i chorób układu ruchu
Na podstawie przeprowadzonych badań lekarz ortopeda stawia diagnozę oraz dobiera odpowiednie metody leczenia. W zależności od rodzaju i stopnia choroby, leczenie może być prowadzone farmakologicznie, za pomocą terapii manualnej, rehabilitacji lub zabiegów chirurgicznych.
W leczeniu wad postawy u dzieci kluczową rolę odgrywa profilaktyka, czyli odpowiednia edukacja oraz ćwiczenia mające na celu poprawę postawy i zwiększenie elastyczności mięśni. W przypadku cięższych wad postawy może być konieczne stosowanie specjalistycznych aparatów ortopedycznych lub korektorów.